O książce: 2004 / "Ta powieść jest umiejętnie zrobionym zwierciadłem. Długo go polerowałem, ciężko nad nim pracowałem... Powierzchnia mojego lustra jest gładka, a jego skład czysty. Wielokrotnie mierzony i dokładnie testowany, nie ma krzywizny. To, co brzydkie i piękne, odbija się w nim równie dokładnie.” „Mały demon” powstawał już w 1892 r., a F.K. Sołogub (1863–1927) pracował nad nim przez kolejne dziesięć lat. Powieść ukazała się dopiero w 1907 roku i odniosła ogromny sukces. W 1917 roku Sołogub pisał: „Gdyby ściany naszych domów nagle stały się przezroczyste jak szkło, z przerażeniem zobaczylibyśmy, ile zła i strasznych rzeczy dzieje się w głębinach najszczęśliwszych rodzin”. W powieści „Mały demon” domy rosyjskich mieszkańców stają się przezroczyste i ujawnia się nam wszystko, co złe, cuchnące i straszne, co się w nich dzieje, a bohater powieści, Pieredonow, spaceruje po ulicach, którego imię stało się powszechnie znane imię wyrażające głupotę, okrucieństwo i martwotę. Współczesny autorowi, krytyk A. Izmailow, stwierdził: „Gdyby demony przypisano do różnych miejsc, to ten przypisany do naszej prowincji zaskakująco rozumiałby Sołoguba”. Inni pisali o rosyjskich drobnych demonach, a ta powieść zajmuje należne miejsce wśród tak znanych dzieł, jak Notatki szaleńca Gogola, Sobowtór Dostojewskiego, Czerwony kwiat Garszyna, Czarny mnich Czechowa i Człowiek w walizce…